اگر فرد در ناحیه‌ای غیر از سر مانند ریش، ابرو یا بدن دچار ریزش مو شود، آن را آلوپسی‌آره‌آتای خارج‌جمجمه‌ای می‌نامند و اگر تمام موهای بدن بریزد، نوع سرتاسری یا یونیورسالیس نامیده می‌شود. در این نوع، علاوه بر موی سر موهای ریش، ابرو، بدن و حتی موهای داخل بینی هم می‌ریزد.

گرچه کچلی سکه‌ای گاهی می‌تواند تهدیدی جدی برای موها محسوب شود، اما معمولا بیماری جدی‌ای تلقی نمی‌شود و غالبا این مشکل خودبه‌خود بعد از گذشت مدتی خوب می‌شود، یعنی ابتدا ریشه موهایتان می‌ریزد و بعد از مدتی دوباره جوانه می‌زند و همه موها بعد از 3 تا 6 ماه جایگزین می‌شوند.

در برخی مواقع هم بعد از ریزش و رویش مجدد یک ناحیه، قسمت دیگری دچار کچلی می‌شود. برای درمان، پزشک باتوجه به‌شدت بیماری، شیوه درمانی مناسب را انتخاب و با کمک دارو‌های خوراکی یا تزریق دوره‌ای داروها برای برطرف شدن مشکل، تلاش می‌کند.

برای درمان این بیماری معمولا از چه داروهایی استفاده می‌شود؟

معمولا از داروهای حاوی کورتون یا تزریق کورتون در موضع ریزش مو برای درمان استفاده می‌شود. تزریق کورتون (آمپول تریامسینولون) درون پوست ناحیه بدون مو هر ۴-۶ هفته تکرار می‌شود. پماد‌های حاوی آنترالین نیز تاثیر خوبی دارد. اخیرا از تابش لیزر هم برای تحریک رویش موها استفاده می‌شود.

می‌توان کنار درمان‌های اصلی از محلول ماینوکسیدیل هم استفاده کرد. موهای جدید ابتدا نازک و سفیدرنگ هستند ولی به‌تدریج رنگ و جنس اولیه را پیدا می‌کنند.در موارد محدود و کوچک اگر باوجود درمان، موها بعد از ۱-۲ سال رشد نکنند، حتی می‌توان برای بیمار کاشت مو انجام داد.